သမၼာက်မ္းစာမွ လက္ေရြးစင္ ပံုဝတၳဳ (၄)

သေဘၤာေဆာက္လုပ္သူေနာဧ
(ပထမဆံုးေရေၾကာင္းခရီးသည္မ်ား)

ဤေလာကတြင္ ကမၻာေပၚ၌ လူဦးေရဟာ မ်ားျပားစြာ တိုးပြားလာၿပီး ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာ ကေတာ့ လူေတြဟာ အလြန္အမင္းဆိုးညစ္ လာၾကတဲ႔အတြက္ ဘုရားသခင္က သူတို႔ကို ႀကီးမားေသာ ေရလႊမ္းမိုးမႈျဖင့္ တရားစီရင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားခဲ႔တယ္။

ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ဘံုမွ ငံု႔ၾကည့္ေသာ အခါ ေနာဧ အမည္ရိွ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ တစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ခဲ႔တယ္။ ေနဧဟာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ ေတြ႔ေသာ သူ ျဖစ္တယ္။ ဘုရားသခင္က ကမၻာႀကီး ကို ေရလႊမ္းမိုးမည့္ အေၾကာင္းေျပာရင္း ေနာဧ ကို ႀကီးမားေသာ သေဘၤာႀကီး တစ္စီး တည္ေဆာက္ ခုိင္းတယ္။ ဘယ္လိုေဆာက္ရမလဲဆိုတာကိုလည္း တိတိက်က်အေသးစိတ္ ေျပာျပတယ္။ ဆိုးညစ္တဲ႔ လူေတြဟာ ေရမရိွတဲ႔ေနရာမွာ သေဘၤာေဆာက္ေနတဲ႔ ေနာဧကို ဟားတိုက္ရယ္ေမာၾကမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ေနာဧကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ။ ဘုရားသခင္ အမိန္႔ေတာ္အတိုင္း သေဘၤာကို ဆက္ၿပီး ေဆာက္လုပ္တယ္။ သူက ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားကို အျပည့္အဝ ယံုၾကည္႐ံုမကေသးဘူး၊ လူေတြကို ဘုရားသခင္ အေၾကာင္းနဲ႔ မၾကာခင္လာေတာ့မည့္ ပ်က္စီးျခင္းအေၾကာင္းကို ေျပာျပတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္ၾကာၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သေဘၤာႀကီးဟာ တည္ေဆာက္ၿပီးစီးသြားတယ္။ ဘုရားသခင္က ေနာဧတို႔ မိသားစု ရွစ္ေယာက္လံုးကို သေဘၤာႀကီးထဲဝင္ၾကဖို႔ အမိန္႔ေပးတယ္။ ဒါ႔အျပင္ သားရဲတိရစၧာန္၊ ငွက္ႏွင့္ တြားသြားတတ္ေသာ တိရစၧာန္ေတြကို အထီးအမ တစ္စံုစီ သေဘၤာထဲ ဝင္ေစတယ္။ အကုန္လံုး အထဲမွာ ေနသားတက်ရိွၿပီဆိုတဲ႔အခါမွာေတာ့ ဘုရားသခင္က ဘေဘၤာတံခါးကို ပိတ္ပစ္လိုက္တယ္။

ခုနစ္ရက္ေစ႔တဲ႔အခါမွာေတာ့ ကမၻာဖ်က္မိုးႀကီးဟာ ရက္ေလးဆယ္ဆက္တိုက္ မရပ္မနား စတင္ ရြာသြန္းကာ မိုးေကာင္းကင္တံခါးကို ဖြင့္ခ်လိုက္သကဲ႔သို႔ ျပင္းထန္စြာ ရြာခ်ခဲ႔တယ္။ ေရႀကီးမႈေၾကာင့္ ေတာင္ကုန္း၊ ေတာင္တန္းေတြ အားလံုး ေရျမဳပ္ၿပီး သက္ရိွလူ၊ တိရစၧာန္အားလံုး ေသေၾကပ်က္စီးၾကကုန္တယ္။ ေနာဧ နဲ႔ သူ႔မိသားစုကေတာ့ သေဘၤာႀကီးနဲ႔ အတူ ေမ်ာပါၿပီး ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတဲ႔အခါ ေရမ်ား တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့သြားၿပီး၊ သေဘၤာႀကီးမွာလည္း အာရရတ္ေတာင္ေပၚ၌ တင္က်န္ေနတယ္။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေနာဧဟာ သေဘာၤျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္ၿပီး ခိုတစ္ေကာင္ကို လႊတ္လိုက္ေသာ္လည္း ကုန္းေျမကို မေတြ႕ေသးတဲ႔ခိုဟာ သေဘၤာဆီကို ျပန္ေရာက္လာတယ္။ တစ္ပတ္အၾကာမွာ ခ်ဳိးငွက္ကို ထပ္လႊတ္လိုက္တဲ႔အခါမွာေတာ့ ခ်ဳိးငွက္ဟာ ႏႈတ္သီးမွာ သစ္ရြက္ေလးကိုက္ခ်ီၿပီး ျပန္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေရခန္းေျခာက္စ ျပဳတာကို ခန္႔မွန္းႏိုင္ၿပီေပါ႔။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခ်ဳိးငွက္ကို လႊတ္လိုက္တဲ႔အခါ ျပန္မလာေတာ့ပါဘူး။ ကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာ ေရခန္းေျခာက္ေၾကာင္း ေနာဧ သိလိုက္တယ္။

ေနာဧ တို႔မိသားစုဟာ သေဘၤာေပၚမွ ဆင္းလာၾကတယ္။ ေနာဧဟာ မိမိႏွင့္ အိမ္သူအိမ္သားအေပါင္းတို႔ အသက္ရွင္ခြင့္ရေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို အလြန္ေက်းဇူးတင္၍ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ေဆာက္ကာ မီးရိွဳ႕ရာ ယဇ္ျဖင့္ ပူေဇာ္ခဲ႔တယ္။ ဘုရားသခင္သည္ လွပေသာ သက္တန္႔ ကို ေကာင္းကင္တြင္ ေပၚေစၿပီး ေနာက္တစ္ဖန္ ကမၻာႀကီးအား ေရျဖင့္ လႊမ္းမိုးဖ်က္ဆီးျခင္း မျပဳေတာ့ပါဟူေသာ ကတိျပဳျခင္း၏ လကၡဏာျဖစ္သည္ဟု ေနာဧအား ဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ႔တယ္။
ကမၻာဦးက်မ္း ၆၊ ၇၊ ၈၊ ၉း၁-၁၈

“ကိုယ္ေတာ္သည္ မတရားေသာအမႈကို ႏွစ္သက္ေသာဘုရားမဟုတ္။ ဆိုးေသာသူကို လက္ခံေတာ္မမူ။” - ဆာလံက်မ္း ၅း၄